Retornados de Barcelona

Xa pasaron uns días desde que regresamos da nosa estadía no 25º Saló de Barcelona, e tras un resfriado de media semana (estes cambios de clima, entre o Atlántico e o Mediterráneo, son tremendos), xa estamos listos para reincorporarnos ao noso labor. Dende logo, pagou a pena visitar o Saló: é un deses eventos que por moito que che conten, tes que velos en persoa para poder asimilalos. A nosa intención de facer algún experimento barcelonés amosou ser demasiado optimista (non coñeciamos o ritmo frenético do festival; todo o mundo andaba de aquí para acolá, sempre era tarde, como para o coello branco de Alicia), mais pode que aínda algún labourista asistente se anime a facer algún intento en diferido (¿esas anécdotas barcelonesas?).

Porén, xulgamos que a nosa participación foi beneficiosa e productiva. Démonos bastante a coñecer por esas terras afastadas, repartimos bastantes Fanzines das Xornadas (co noso artigo de presentación) ás persoas axeitadas, coñecimos a candidatos potenciais para unírense ao Laboratorio e fixemos contactos con xente inesperada. Pero sobre todo, botamos unhas cantas partidas ao futbolín do stand da BD galega e colámonos na entrega de premios, puidendo estar presentes cando saíron victoriosos os nosos benqueridos David Rubín (ese Diablito, finalmente consolidado) e a troupe de Polaqia (entre os que hai moito labourista: os Covelos, Emma, Roque e cía), mellor fanzine por Barsowia. E por riba o pope Miguelanxo, Gran Premio deste ano. Noraboa a todos eles, xa sabedes o moito que nos aledamos por vós.

Nos vindeiros días, máis cousiñas do Saló e mellor dixeridas.

(O debuxo da esquerda, de Robledo, estba no stand galego a case dous metros. Unha chulada de maqueta. A ver se conseguimos fotos.)