Dentro das súas limitacións formais, os morlaques están cheos de posibilidades. O único inmutable é a súa estructura circular e pechada, onde no remate da historia vólvese ao principio e así eternamente. Pero graficamente permítenlle ao artista facer o que lle pete. Killoffer amósanolo con esta versión súa do exercicio, tirada do OuPus 3, na que realiza unha peculiar versión dunha cinta de Möbius namentres desenvolve unha tese filosófica. Saliulle niquelado. Mesmo eu diría que esta posta en páxina ten algo de Escher e das súas arquitecturas imposibles. Serán os nosos labouristas quen de propor novedosas e abraiantes estructuras morlaquianas?
Sem comentários:
Enviar um comentário