24/10/06

Convalidacións de Ill'Rocco (6)


Aquí tendes unha das miñas BDs preferidas dentre as que ten mandado o irmán Ill'Rocco para convalidar por puntos no seu cursus honorum: Adolfo. Se me gusta especialmente é pola súa aparente sinxeleza que oculta un gran traballo de planificación e unha confianza cega nas posibilidades deste medio. E tamén por ese aire de boutade que non deixa de ter.
Primeiramente, xa abraia que Roque decidise empregar dous tipos de iteración na mesma historia: iteración icónica total (2.1.) e iteración textual (2.3). Vamos, que todas as viñetas repiten o mesmo debuxo e o mesmo diálogo. É unha brincadeira? Si, pero hai algo máis. Que empregue unha tipografía distinta en cada caso (unha solución que decidimos valorar como un tipo de restrición plástica, pois nela baséase o éxito desta obra) dalle moítisima profundidade ao asunto. É unha crítica feroz a política dialéctica que estamos a sufrir no panorama actual, e ao mesmo tempo unha brillante reflexión sobre o sinsentido do discurso nazi, e tamén un exercicio bandeira do minimalismo formal (menos é sempre máis). Pero seguro que vós tedes moitísimo máis (e mellor) que dicir. Señor Romero, volvo quitarme o chapeu ante vostede.

6 comentários:

Anónimo disse...

Jo, pues esta es de las convalidaciones para las que iba a hacer un cruño para copiar y pegar con el rótulo "no me lo tengais en cuenta, era joven, inexperto y no sabía qué me ofrecían aquellos marineros"... Pero leido lo leido...
Esta es de hace 8 añitos, cuando todavía gateaba por el CONTUBERNIO, más concretamente fue realizada para un ESPECIAL WIÑETAS, que consistía en una especie de gridishis y pequeñas chorradillas... Al contrario que el resto de Contus, estaba hecho a base de a4s doblados y tenía una jorripilante (o, según como se mire, marvillosa) portada en papel rosa en la que la tinta se corría y borraba aún durante el propio salón...
Esta, como el propio cómic de Adolfo, no dejaban de ser odas-tributo a las maravillosas fotocopiadoras de la papelería de la esquina (esas "corridas", esas manchas, esos dedos del fotocopista, esos grises inexistentes...Deberían hacer un pluggin para protoshó basado en los fallos aleatorios de estos increibles mecanismos)...Algún día tendré una junto a mi cama y seré muy felís...
Labourosos días...

Miguel Porto disse...

La Noche de los cuchillos largos!

Es usted un cruto genio, como Vd. mismo diría de cualquier otra persona.

Mi admiración hacia Vd. crece cada vez...

mil reverencias y una chupadilla...

Anónimo disse...

Diox...un par de aclaraciones más...El concepto visual fue perpetrado con el bueno de DIEGO BLANCO, con el que me eché unas risas realizando los rellenos para el citado fanchine en un par de horillas (Aig!!! Caballero, cuanto le amo, y cuan poco se lo demuestro)...
Y, poldiox...sus colaboradores no pertrecharon algo... que también podría ser gracioso (EXISTE LA POSESIÓN INFELNAL? QUÉ SE ESCUENDE (POL QUÉ NO SE MOSTRA?) TRAS LAS CARAS DE VELMEZ? QUÉ "ALGO" PERTRECHARON LOS FOROFOS DE ADOLFO?) Aig...cuando nos ponemos petardos...

Anónimo disse...

Roque Über Alles!!!

Anónimo disse...

cruto cabrón.....que wenoooooooooooooooooooo....

Anónimo disse...
Este comentário foi removido por um gestor do blogue.