Convalidacións de Ill'Rocco (6)

Aquí tendes unha das miñas BDs preferidas dentre as que ten mandado o irmán Ill'Rocco para convalidar por puntos no seu cursus honorum: Adolfo. Se me gusta especialmente é pola súa aparente sinxeleza que oculta un gran traballo de planificación e unha confianza cega nas posibilidades deste medio. E tamén por ese aire de boutade que non deixa de ter.

Primeiramente, xa abraia que Roque decidise empregar dous tipos de iteración na mesma historia: iteración icónica total (2.1.) e iteración textual (2.3). Vamos, que todas as viñetas repiten o mesmo debuxo e o mesmo diálogo. É unha brincadeira? Si, pero hai algo máis. Que empregue unha tipografía distinta en cada caso (unha solución que decidimos valorar como un tipo de restrición plástica, pois nela baséase o éxito desta obra) dalle moítisima profundidade ao asunto. É unha crítica feroz a política dialéctica que estamos a sufrir no panorama actual, e ao mesmo tempo unha brillante reflexión sobre o sinsentido do discurso nazi, e tamén un exercicio bandeira do minimalismo formal (menos é sempre máis). Pero seguro que vós tedes moitísimo máis (e mellor) que dicir. Señor Romero, volvo quitarme o chapeu ante vostede.