Hugo Covelo tamén se animou a facer este exercicio (el fixo texto e rematou relativamente cedo); mañá penduraremos o seu microrrelato. Pero hoxe, o prota é David. Por certo, se queredes participar deste reto aínda quedan 107 posibles historias que adaptar. Mandade un correo escollendo un número a sortes e nos dirémosvos que conto vos tocou. Outorgarase un punto por adaptación, e pódese participar nel un máximo de cinco veces. De momento non temos pensado que sexa un exercicio oficial, polo que non terá prazos de entrega nin terá dereito a un punto ecuménico (tan só é un pasatempo para masocas); pero se vemos que vos animades a facelo en masa e os resultados van quedando chulos, pode que cambiemos de idea.
20/10/06
Microrrelatos (1)
Seica onte pasóusenos celebrar o día do nacemento do noso querido irmán Diablito, así que polo menos quixemos compartir con el un anaco de tarta, aínda que fose virtual. Perdoa o despiste e que cumpras moitos máis.
E que mellor agasallo que dedicarlle un post a el soliño glosando as súas múltiples virtudes e méritos artísticos. O día do reto ourensán durante estas últimas Xornadas (Lab·Ou#2 para abreviar), ademais da cadea aleatoria e o dobre cego, os coordinadores traiamos preparado un terceiro exercicio de reserva. Contabamos con que soamente dous ou tres dos participantes debuxarían a parte gráfica do dobre cego, pois a maioría estaría cansada tralo exercicio cronometrado anterior, e que farían a parte textual, polo que rematarían antes que os outros e pode que se aburrisen agardando por eles. Non foi así. Sorprendentemente para nós case todo o mundo apuntouse á parte chunga (olé os vosos redaños) e os poucos que rescribiron os diálogos foron liscando segundo remataban, polo que en principio non faría falta empregar o exercicio de reserva. Pero...
Pero non contabamos con ese machine man que é David Rubín. "Hay un hombre en España que lo hace todo", cantaban Astrud; e sen dúbida ese home é Rubín, que trala cadea e o dobre cego, o corpo aínda lle pedía marcha, e animouse a adaptar un microrrelato a BD.
Niso consistía o terceiro exercicio. Eu traia unha lista con 109 microrrelatos, que para quen non coñeza o xénero, son contos brevísimos, de menos de 100 palabras normalmente, que nunhas poucas liñas contan unha historia, máis connotativa que denotativamente. O participante tiña que escoller un número ao azar e adaptar a banda deseñada a narración que lle tocase. Libremente, sen requisitos nin restricións.
Diablito escolleu o n.º 57, e tocoulle o microrrelato Veritas odium parit do arxentino Marco Denevi: "-Traedme el caballo más veloz -pidió el hombre honrado-. Acabo de decirle la verdad al rey". O resultado, aquí abaixo.
invocado por
urbanoscar
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
6 comentários:
Vale...Todos los presentes sabemos que la bestia parda incluso se pulió el 24x24 en 19 horas...Pero hasta eso es casi lo de menos, mardita sea, que alguien le corte las manos, que ni esposándolo lo detenemos... O llamad a Carras y Merrin, este hombre está poseido, realmente... Conozco comiqueros y comiqueros, mejores, peores y lo que querais, pero a nadie para quien wiñetear sea tan necesario, maldita sea, tiene una fiebre permanente que necesita sudar a toda costa, y sólo la puede expulsar a base de tinta...Miedorl!!! Pavorl!!! a la par que una damiración sobrenatural...Diox...
muchísimas gracias, muchachos, que sorpresa, que ilusión!!!
un abrazo inmenso, gigante!!
sois unos putos cielos.
david.
Felicidades monstruo!!!
un fuerte abrazo
Toni
Feliz cumple, Diablillo!!
Te prometo un dibujín en desagravio por no haberme acordado a tiempo.
hugo
Jei...borrasteis mi post??? Felicidades David, ya que se borró mi anteror post.
Ola xa sei que non é o sitio pero quería felicitaros tanto a David como ao Lab OU pola nominación do salón do comic de madrid.
Moita sorte...e aseguri dándolle duro.
Apertas kiko
Enviar um comentário