24/09/06

Mimetizacións: 1963 de Alan Moore

Había tempo que neste blog non se falaba de Alan Moore, así que xa ía tocando. E que mellor para facelo que aproveitar o tema do 2º exercicio titorado do Lab·Ou, o das mimetizacións. O regreso de Moore ao cómic mainstream de superherois foi a través dun curioso pastiche que tiña tanto de exercicio de estilo como de reflexión metalingüística ou de brincadeira provocadora.
1963 foi a particular maneira do de Northampton de denunciar a moda das BDs ultraviolentas e escuras que inundaron o panorama durante a primeira metade dos anos 90 e das que se sentía en parte responsable, pois moitas bebían dunha mala interpretación do seu Watchmen, a obra capital que revolucionou o xénero. Con 1963 tentou preconizar un back to the basics, un revival dos tebeos de superherois tal e coma se facian durante a idade de prata do xénero, alá na Marvel dos 60s, con personaxes heroicos e positivos e historias tremendamente imaxinativas.
1963 é unha serie retro que fica inconclusa (os popes da editora Image tiñan que debuxar entre todos o derradeiro número, pero por mor de disputas internas este nunca chegou a ver a luz) e na que existen mimetizacións a múltiples niveis. A nivel de personaxes, imitáronse aos principais protagonistas da editorial Marvel (ou alomenos os seus trazos máis característicos: o heroe adolescente, o heroe patriótico, a familia...) nunha reviravolta entre a homenaxe paródica e a alusión directa sen infrinxir o copyright. A nivel textual, Moore copiou con moi mala ostia o farragoso estilo de Stan Lee, cheo de reiteracións, chamadas ao lector e redundacias (mesmo creou un irónico doppelgänger, Affable Al). A nivel icónico, os debuxantes do proxecto (principalmente Streve Bissette e Rick Veitch, mais tamén participaron outros) imitaron o estilo de debuxo e a narrativa dos grandes artistas dos 60s, especialmente de Jack Kirby e de Steve Ditko. E a nivel editorial, Moore e os seus colaboradores tentaron mimetizar todos os trazos dos tebeos Marvel primixenios (a rotulación manual, a cor mecánica por puntos, parodias dos anuncios e dos correos dos lectores daquel entón e mesmo un tipo de papel envellecido para que semellase que os cómics tiñan máis de trinta anos). Un auténtico derroche de medios.
A continuación, e para que vos fagades unha idea de en que consisitiu este curioso experimento nostálxico, as portadas dos 6 números que apareceron da serie.


Mystery Incorporated é obviamente unha vampirización da BD fundacional de Marvel, Os 4 fantásticos. Foi debuxada por Rick Veitch copiando ao máximo o estilo de Kirby.

The Fury é unha peculiar versión do Spider-Man de Lee e Ditko deseñada por Steve Bissette.

Tales of the uncanny contaba con dúas historias: unha de U.S.A. (un sosias do Capitán América) ilustrada por Rick Veitch, e outra de The Hypernaut (un personaxe que lembra moitísimo a Iron Man) con debuxos de Bissette.

Tales from beyond tamén inclúe dúas historias: The unbelievable N-Man (un remedo do incríble Hulk) debuxada por Bissette, e Johnny Beyond (unha revisión do Doutor Estrano) con lápises de Jim Valentino.

Horus, lord of light é unha homenaxe clarísima a Thor, mudando a mitoloxía escandinava pola exipcia, que foi debuxada primorosamente por Veitch.

O último número aparecido é o de Tomorrow Syndicate, unha peculiar versión dos Vingadores que consisitía nun supergrupo formado por todos os personaxes aparecidos anteriormente, na que Rick Veitch volvía ocuparse da parte gráfica, e na que se intúe o que acontecería no gran final inédito: os herois viaxaban no tempo de 1963 a 1993 (ano de publicación da serie) e enfrontaríanse aos personaxes contemporáneos de Image, amosando as diferencias entre o presente e o pasado do xénero superheroico americano. Unha interesante reflexión, e un prodixioso exercicio de estilo. Mágoa que nunca saberemos como remataba.

3 comentários:

Anónimo disse...

Hulalas, reconozco que hace algún tiempo había dado con ellos vía P2P, pero alguien me los borró. Lo reintentaré...
Pero quería llamar la atención sobre un videojuego que descubrí hace poco FREEDOM FORCE (o su secuela FF VS THE THIRD REICH) un curioso caso de mimetización en el que se crea un nuevo universo superheroico a imagen y semejanza del de Marvel en los 60, haciendo especial incapie en la estética Kirby y los Vengadores...El diseño de personajes es impagable desde Minuteman, trasunto del capi abanderado con la union jack, hasta deja vu, un villano en el que se cruzan el uniforme de Galactus y los poderes del Amo de los Espejos y el Hombre Multiple, pasando por EL DIABLO, una descacharrante mezcla con acento mejicano de Puño de Hierro y la Antorcha Humana...
Y con un editor y paciencia puedes crear nuevos supes... Vamos mu mu mu fonito, y no suelo decir eso de los videojuegos...Pero, eso, curioso caso de mimetización entre medios...

urbanoscar disse...

Se queres podo pasarche o 1963 nun paquete rar de jpgs por correo electrónico...

Anónimo disse...

Buajajaj!!! Santa piratería (que solía decir un profesor de mi facultad)...Gracias muchas, pero si no lo había bajado antes era porque no soporto leer los cromis en un monitor...Claro que, si, hay cosas como esto o el FLEX MENTALO (de Morrison y Quitely, gran ejercicio de metaficción, algún día habrá que meterse con el tema, jujuju) que ya podemos jurar que no veremos por estos lares, y tocará hacer el sacrificio...Pero supongo que será más comodo que me los pases en cd en OU... Sea como fuere, GRACIAS MIL...
Areum Eroom
(rop ozanorbac)
!aij !aij !aij